فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز.

فهم نعمت هایت اسباب شرمساری است و نفهمیدنش عین زیانکاری .

ما را در همه عمر جز این دو حال چه حالی است؟ 

پس ما را مدام در کار شکر و استغفار بدار.