تصفیه غیرمتمرکز با پساب استفاده مجدد برای صرفه جویی در مصرف آب آشامیدنی همچنین به کاهش میزان فاضلاب کمک می کند. علاوه بر این ، برخی از سیستم های تصفیه فاضلاب به راحتی می توانند در طرح های سایت ادغام شوند ، و در نتیجه اقدامات زیست محیطی قابل مشاهده است.

احتمال استفاده مجدد از فاضلاب تصفیه شده تا حد زیادی به مقدار و کیفیت فاضلاب موجود بستگی دارد. در اصل ، دو احتمال وجود دارد: تصفیه با آب خاکستری استفاده مجدد و با آب سیاه. آب خاکستری همه فاضلاب ها است به جز فاضلاب توالت های شسته شده ، به عنوان مثال ، فاضلاب حاصل از بهداشت شخصی (دوش ، حمام و غرق) ، آشپزخانه ، لباسشویی ، نظافت و غیره. آب سیاه همه فاضلاب است ، به عنوان مثال ، آب خاکستری به علاوه شستشوی توالت. نام "سیاه" و "خاکستری" از رنگ آب حاصل می شود: آب خاکستری تا حدودی خاکستری است ، در حالی که فاضلاب که مواد مدفوع را حمل می کند پس از مدتی کوتاه سیاه می شود.

در ساختمانهای غیر مسکونی ، میزان آب خاکستری موجود معمولاً محدود است. بنابراین ، در چنین مواردی ، تصفیه آب سیاه حجم قابل توجهی بیشتری از آب قابل استفاده مجدد را به همراه دارد. مزیت دیگر تصفیه آب سیاه نسبت به تصفیه آب خاکستری این است که نیازی به اتصال به فاضلاب نیست. اشکالاتی که در تصفیه فاضلاب آب سیاه وجود دارد ، لجن تصفیه ای است که در فرآیند تصفیه تولید می شود و باید برداشته شود و سطح مشخصی از عدم تمایل به استفاده مجدد از فاضلاب بر اساس تصورات مردم است. به عنوان مثال ، سنگاپور از فیلتراسیون غشایی برای تصفیه تمام فاضلاب خود به کیفیت آب آشامیدنی استفاده می کند ، با این وجود به دلیل آخرین دلیل ذکر شده ، از این آب به عنوان آب آشامیدنی استفاده نمی شود. اگرچه فاضلاب تصفیه شده به طور کلی کیفیت کمی ضعیف تری نسبت به آب باران دارد ، اما برای شستشوی توالت ، هنر آب و آبیاری مناسب و شفاف و بدون بو است. به عنوان یک قاعده ، حاوی نسبت بالاتری از مواد مغذی است که مناسب بودن آن را برای گیاهان تقویت می کند. اگر هم از آب باران و هم از فاضلاب تصفیه شده استفاده می شود ، بهتر است از آب باران برای اهداف درجه بالاتر استفاده شود.